Kim jest chomik?
Chomik to gryzoń z rodziny chomikowatych. Zwierzę o nocnym trybie życia. Chomiki to z natury samotniki. Nie żyją w stadach, dlatego w domach trzyma się zwierzątka pojedynczo. Zwykle posiadanie nawet dwóch, kończy się walką na śmierć i życie (choć oczywiście zdarzają się wyjątki, ale nie zachęcam do takich eksperymentów). Nie żyją niestety długo, najczęściej 2 – 3 lata, choć oczywiście zdarzają się osobniki dożywające lat czterech. Charakterystyczną cechą chomików są worki policzkowe, do których zwierzę zbiera pokarm i zanosi do gniazda – znacie określenie „chomikować”? 😉
Najpopularniejsze gatunki chomików trzymane w domach to:
- chomik syryjski – większy od swoich kuzynów, jego ciało ma zwykle 15 – 18 cm. długości, waga to ok. 150 g. Umaszczenie może być przeróżne – od białych, przez piaskowe, w paski, łatki, aż po całkiem czarne. Mogą też występować z dłuższą sierścią. Większego chomika łatwiej utrzymać w dłoni, jest mniej ruchliwy, zwłaszcza dziecku może to ułatwić opiekę.
- chomik dżungarski – mniejszy chomik o długości ciała ok. 7 – 9 cm., masie 20 – 40 g. Umaszczenie od ciemnoszarego do prawie białego z charakterystyczną ciemną pręgą na grzbiecie. Zwierzak ten jest bardzo odporny na niskie temperatury. Przy trzymaniu go w zimniejszym pomieszczeniu, kolor futerka zmienia się na jaśniejszy, a on magazynuje więcej pożywienia i tłuszczu na swoim ciałku. Jest bardziej ruchliwy od syryjskiego i trudniejszy do utrzymania w dłoni.
- chomik Roborowskiego – najmniejszy w tym zestawienu, długość tułowia ok. 4,5 – 5 cm, masa ok. 20 g. Malutki i bardzo szybki zwierzak o jasnym ubarwieniu brzuszka, brązowym / brązowo – rudym grzbiecie. Na pewno najtrudniej utrzymać go na rękach, zwłaszcza dziecięcych.
Żywienie
Podstawowym pokarmem chomika jest mieszanka ziaren, warzyw, ziół i gałązek. Warto wybierać mieszanki bez barwników (kolorowych kuleczek, gwiazdeczek itp.) o obniżonej ilości pszenicy, jak najbardziej zróżnicowane. Dobra karma zawiera też suszone warzywa i zioła oraz białko zwierzęce – suszone larwy mącznika lub krewetki. Chomiki potrzebują białka zwierzęcego i należy im je dostarczać. Prócz mieszanki można podawać niewielki ilości warzyw (marchewka, pietruszka, seler, cykoria itp.), warzyw (np. jabłko), ziół (zarówno tych używanych najczęściej przez ludzi oraz tych polnych – mniszka, babkę itp.). Warto dawać również gałązki drzew liściastych (np. owocowych).
Chomik jako gryzoń ma stale rosnące zęby i musi je systematycznie ścierać. Jako przysmaki warto stosować słodkie owoce, ale nie należy z nimi przesadzać, bo mogą prowadzić do otyłości. Podobnie słonecznik, który jest przez chomiki uwielbiany. Z tego powodu wielu opiekunów dosypuje go w ogromnych ilościach. Prócz tego, że jest kaloryczny, jest też tłusty i może doprowadzić do chorób wątroby. Od czasu do czasu warto dać kolbę, żeby zwierzak musiał sobie poobgryzać i pokombinować, aby się najeść. Wybierajcie takie o jak najbardziej naturalnym składzie.
NIE polecam – dropsów, biszkoptów itp. smakołyków – zawierają one najczęściej tłuszcz, cukier i barwnik. Ich „smaki” w większości to tylko barwnik użyty w procesie produkcyjnym.
NIE polecam też wapienek. Mit o ścieraniu zębów na kostce wapiennej wciąż ma się dobrze. Nawet jeśli zwierzę jakkolwiek będzie ścierać na tym produkcie ząbki, to przy tym zje zastraszające ilości wapnia, które są dla niego szkodliwe! Proszę nie kupujcie, a jeśli macie, to wyrzućcie.
Chomiki to fajne zwierzątka, stosunkowo mało kłopotliwe. Trzeba pamiętać o odpowiedniej przestrzeni życiowej, zapewnianiu możliwości ruchu i odpowiednim żywieniu. Nie można też zapomnieć o regularnym sprzątaniu. Myślę, że trzymając się tego i szanując małego gryzonia, można mieć szczęśliwego, ciekawego futrzaka w domu.
